prove heart ยัยสาวเซี้ยวขอพิสูจน์หัวใจนายรุ่นพี่

มะนาว
ซวยซ้ำ  ซวยซ้อน  ซวยซ่อนเงื่่อน  คำนี้คงเ้หมาะที่สุดสำหรับวันแรกของการเปิดเทอมของฉัน  ให้ตายเถอะ   ตั้งแต่ยัยน้ำตาลเปลี่ยนเวลาปลุกฉันใหม่จนนอนตื่นสาย  โดนแม่ว่า  แต่งตัวออกจากบ้านทั้งๆที่หัวไม่ได้เช็ด หน้าไม่ได้ซับ  เดินออกจากบ้านหมายังเห่าตลอดสายตั้งแต่หน้าบ้านยันปากซอย แล้วยังต้องเสี่ยงชีวิตในการโบกวินมอไซต์หน้าโหด  ถึงโรงเรียนขาดันตกท่อน้ำ เข้ามาในโรงเรียนถูกยัยชิลลี่  (ยัยกาคาบพริก ฉายาสุดหรูที่ฉันกับเพื่อนตั้งให้เองแหละ) ศัตรูคูอาฆาตตั้งแต่ตอน ม.4  เทน้ำถูพื้นรดอีก  อ๊ากกก นี่มันเรียกได้ว่าโคตรซวยเลยนะ  
แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้  เมื่อพี่ข้าวปั้น  กลับมาเจอฉันที่กำลังยืนกระเซอะกระเซิงอยู่ใต้อาคารเรียนแถมยังพาฉันไปล้างตัวอีก  โอ้!!!  พระเจ้านี่มันอะไรกัน  บนความซวยยังมีเรื่องที่ดีขนาดนี้แฝงอยู่เหรอเนี่ย